رای شرکت هایی بسته بندی، بخصوص آنهایی که در بخش مواد غذایی فعالیت دارند، رعایت استانداردهای ایمنی مرتبط با مواد خام و فرآیندهای تولید یک اصل اساسی است که مقررات معینی در اروپا برای این امر وجود دارد. با تجزیه و تحلیل مشخصات مورد نیاز و تحولات اخیر در سطح جامعه شروع می کنیم.
رای شرکتهایی بسته بندی، بخصوص آنهایی که در بخش مواد غذایی فعالیت دارند، رعایت استانداردهای ایمنی مرتبط با مواد خام و فرآیندهای تولید یک اصل اساسی است. بر اساس روشهای مناسب تولید (GMP) که توسط اتحادیه اروپا وضع شده است، مواردی که مستقیما به مواد غذایی مرتبط هستند دارای مقررات سختگیرانه تری نسبت به بقیه زمینه ها میباشند. متعاقباً، مقررات ۲۰۰۶/۲۰۲۳ در مورد روشهای مناسب تولید وضع شده اند.
جوهرها و سایر اقلام مصرفی برای بسته بندی مواد غذایی در فرمی که به دست مصرفکننده میرسند، موضوع قوانین GMP نیستند، اما فقط زمانی بکار میروند و یا به محصول نهایی تبدیل می شوند که توسط انجمن EuPIA، انجمن جوهر چاپی اروپا اعلام گردیده باشند.
در مارس ۲۰۱۶، فرآیندهای جدید تولید بعنوان نوعی استاندارد ISO برای بررسی مواد چاپی در تماس مستقیم و غیرمستقیم با محصولات غذایی اعلام گردیدند. بر اساس مقررات EC 1935/2004، موارد و بندهایی که به تماس مستقیم یا غیر مستقیم با محصول غذایی اشاره دارند، باید ارائه شوند تا در شرایط استفادۀ عادی یا پیش بینی شده، مانع ایجاد تغییر غیرقابل قبول در ترکیب مواد غذایی یا بدتر شدن شرایط ارگانیکی موادی شوند که در مقادیر بسیار زیادی که برای به خطر انداختن سلامت انسان کافی هستند، از حالت اولیه به محصول غذایی تبدیل شده اند.
این فرایند شامل انتقال جوهر به محصول غذایی است که آن را با نام “مهاجرت” میشناسند. ادارۀ EFSA (ادارۀ امنیت غذایی اروپا) محدودیتهای مهاجرتی خاصی برای موادی که عناصر سمی دارند وضع نموده است. این محدودیت ها که بطور دائمی مورد ارزیابی قرار می گیرند، نشان دهندۀ حداکثر میزان مجاز مهاجرت یک مادۀ خاص (مانند بسته بندی) در یک دورۀ زمانی مشخص (در طول عمر مورد انتظار) و در یک محصول غذایی مشخص هستند.
اگر داده های سم شناسی موجود ناقص باشند باید از اصل حداکثر احتیاط پیروی شود و معنای آن این است که محدودیت مهاجرتی به ۱۰ ppb یعنی ۰۱/۰ میلی گرم بر کیلوگرم از مواد غذایی کاهش مییابد که نشان دهندۀ دقت ابزار اندازهگیری میباشد. مهاجرت هیچ وقت نباید از ۶۰ میلی گرم در کیلوگرم تجاوز نماید، حتی اگر ماده مورد نظر هیچ خطری برای سلامت انسان در پی نداشته باشد.
