یکی از پارامترها و نکات مهم تعیین کننده پیشرفت و رشد کشورهای توسعه یافته و موفقیت آنها در افزایش روزافزون تولیدات و تصاحب بازارهای جهانی و بسته‌بندی استاندارد و ارائه تولیدات در قالب و پوشش بسیار زیبا و مناسب است.
فرهنگ بسته بندی محصولات و تولیدات، برای ارائه و فروش در بازارهای مختلف جهان، فرهنگی است که در سال‌های اخیر، جایگاه ویژه‌ای را کسب کرده است و به عاملی مهم در میزان فروش و امتیاز رقابتی محصولات واحدهای تولیدی تبدیل شده است.
هر چه قدر بسته بندی یک محصول زیبا، مناسب، در برگیرنده مشخصات و معرف محصول و مهم این که مطابق با جنبه‌ها و خصوصیات روان شناختی خریداران باشد، به همان اندازه، از بازار و فروش خوبی برخوردار خواهد بود. این امر تا آن جا اهمیت دارد که در بسیاری از موارد بسته بندی زیبا و مناسب محصول، خریداران را مجذوب خود کرده و به مقیاس زیادی مسئله کیفیت را تحت الشعاع قرار می‌دهد. در این صورت است که خریدار به راحتی از کالای با بسته بندی ساده و یا نامناسب می‌گذرد و محصولی را خریداری می‌کند که از پوشش یا بسته بندی زیباتری برخوردار باشد، هر چند که از لحاظ کیفیت پایین‌تر از اجناس دیگر باشد.
بسته‌بندی چهره کالاست زیرا خریدار از طریق بسته بندی محصول را شناسایی می‌کند, پیام تولید کننده را به خریدار می‌رساند و بین آنها ارتباط برقرار کرده و اطلاع رسانی می‌کند. متاسفانه هنوز در کشور ما از نظر بسیاری از مردم عادی، بسته بندی انواع محصولات به عنوان یک بحث فانتزی، تجملی و لوکس است که سبب افزایش بهای عرضه محصول می‌شود و به ویژه قشر سنتی جامعه همچنان به مصرف محصولات عرضه شده به صورت فله‌ای و درجه بندی نشده ادامه می‌دهند.
درجه بندی و بسته بندی محصولات کشاورزی، در نگهداری، محافظت و استانداردسازی محصول نقش داشته و عرضه محصولات حد و اندازه‌های یکسان، بسته بندی شده، یافتن بازارهای جدید خارجی و افزایش صادرات و ورود ارز به کشور است.
عدم نگاه صنعتی به فرهنگ بسته بندی در ایران
