میزان هزینه پیش بینی شده بر اساس ساعت در چاپخانه
هر چاپخانه موفق باید به صورت سیستماتیک همه هزینه های مربوط به فعالیت شرکت را پوشش دهد. هر عملیات تولیدی یک مرکز هزینه بوده و میزان هزینه آن بر اساس ساعت مشخص می شود. تمام هزینه های مربوط به هر دستگاه یا مرکز هزینه باید به آن مرکز اختصاص یابد و هزینه های دیگر بعدا به طور نسبی بین مراکز مختلف تقسیم می شود. وقتی همه هزینه ها مشخص شدند، به مرکز هزینه ( در این مورد به هر یک از دستگاه ها ) اختصاص یافته و سپس به جمع ساعات تولید تقسیم می شوند. تقریبا رسیدن به پتانسیل کامل تولید غیر ممکن است. در واقع در کشور انگلستان نسبت کارآیی ۹۰ درصد از حداکثر خوب در نظر گرفته می شود.
در موقع توجه به خرید تکنولوژی، عاقلانه این است که در مورد هزینه های تجهیزات تولید تنها به سوابق ثبت شده تکیه نکنیم، زیرا تاثیر تورم، شرایط کار و پیشرفت شغلی به این معنی هستند که هزینه های واقعی همیشه منعکس نمی شوند. هدف نهایی نصب تجهیزات جدید، بهبود شرایط تولید، افزایش بهره وری و برقراری کیفیت بر اساس میزان ساعات عملیاتی است که هزینه ها را پوشش داده و اجازه می دهد تا مشتری کار را با قیمت رقابتی دریافت کند.
شرایط استهلاک و نسبت اختصاص یافته به هر دستگاه نقش مهمی در تعیین میزان ساعت در نظر گرفته شده برای کار بازی می کند. نسبت های بالاتر که در تکنولوژی مدرن وجود دارد الزاما به هزینه بیشتر منجر نمی شوند زیرا بازده بهتر تولید معمولا با داشتن تجهیزات مدرن بدست می آید.
پیشنهاد میکنیم مطلب ” سود دهی و فعالیت چاپخانه ” را نیز مطالعه نمائید
سرعت کار ( معیارهای تولید )
حداکثر سرعت عملیاتی و مکانیکی ثبت شده در دفترچه مشخصات فنی دستگاه احتمالا همانند بازده واقعی تولید که به دست می آید نمی باشد. بازده تولید تحت تاثیر موارد زیر است :
- طبقه بندی کار مثل سختی فنی مربوط به هر نوع کار
- مواد مورد استفاده از نظر کیفیت و اندازه مورد نظر
- شرایط مکانیکی تجهیزات ( مثل عمر دستگاه )، شرایط استفاده از آن و طراحی آن،
- محیط کار مثل نور و چیدمان دستگاه ها
- مهارت و توانایی اپراتورها مثل صلاحیت کاری و مهارت آن ها
- درجه حرارت و میزان رطوبت.
تمام این متغیرها در زمان های گوناگون در تعیین معیارهای تولید مورد انتظار در شرایط مفروض مورد نیاز می باشند. به هر حال باید دقت شود تا از دیدگاه های احساسی در مورد ظرفیت های تولیدی احتکالی اجتناب گردد. دجود معیارهای تولید الزاما به معنی صحیح بودن آن ها نیست. تکنولوژی را نباید خرید و نصب کرد تا شرایط کارگران تولید آسان تر شود. باید با نصب آنها به افزایش بهره وری و جبران هزینه های سرمایه گذاری شده دست پیدا کنیم. به هر حال افزایش بهره وری نیز به تنهایی کافی نیست. هرگونه افزایش بهره وری باید به افزایش سود منجر شود. یک شرکت می تواند به بهره وری بالا دست پیدا کند اما سطح ضایعات آن قابل قبول نباشد. شرکت می تواند کار کلی بیشتری تولید کند اما فقط بخش کوچکی از آن قابل فروش باشد.
منبع : کتاب مدیریت چاپ
نویسنده : درک پورتر
