کمبود کاغذ تنها برای روزنامه نگاران و تولیدکنندگان نوشت افزار دردسرساز نبود؛ داروسازان هم به این صف پیوستند. اگرچه قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت اشاره ای کوتاه به کمبود کاغذ برای بسته بندی دارو داشت، اما حقیقت آن است که ماجرا جدی تر از اشاره ای تلویحی بود و فعالان صنعت دارو ماجرا را باز کردند؛ کامران یوسفی مدیرعامل داروسازی سها شرکت های داروساز نمی‌توانند جعبه، برچسب، کارتن، بروشور و کاغذ تهیه کنند. این خبر از سوی سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز تایید شد و محمدرضا واعظ مهدوی؛ معاون توسعه امور آموزشی و فرهنگی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور نیز با بیان اینکه برای تولید یک قلم دارو، حداقل ٢٠ جزء نیاز داریم و کمبود یکی از این اجزا، تولید را غیرممکن می‌کند، گفته بود بسیاری کارخانجات، دارو تولید کرده‌اند، اما مقوا برای ساخت جعبه و بسته بندی دارو ندارند.
فضل‌الله حیدرنژاد مدیرعامل شرکت داروسازی مهر دارو در تشریح مشکلات صنعت داروسازی به رویداد۲۴ می‌گوید: ارزا به شرکت های داروساز تخصیص داده شده، اما این فرایند بسیار طولانی شده است. پیش از این با ارز مقوا وارد می‌کردیم و پول آن را ۶ ماه الی یکسال بعد پرداخت می‌کردیم، اما اکنون جعبه و پاکت ها بازیافت می‌شود و کیفیت ندارد؛ ضمن اینکه باید بابت آن ها پول نقد باید پرداخت شود، مقوا بگیریم و به چاپخانه بدهیم تا برایمان چاپ کنند.
پیشنهاد می کنیم مطلب ” گرانی و کمبود کاغذ ” را نیز مطالعه نمایید.
او ادامه داد: اکنون بسیاری از شرکت ها به طور جدی با کمبود کاغذ مواجه شده اند و بسیاری از آن ها عملا بروشور را حذف کرده اند و اگر حمایت نشویم باید به دوران جنگ برگردیم و داروهایمان را با کش بسته بندی کنیم.
حیدرنژاد با بیان اینکه متاسفانه مواد اولیه بسیار گران شده، گفته است: مواد جانبی مانند پی وی سی که استفاده می‌کنیم در ۶ ماه گذشته چندین بار تغییر قیمت داشته است و با توجه به اینکه هر ماه خرید داریم قیمت ها به صورت صعودی افزایش دارد. البته اگر وزارت بهداشت به داروسازان ارز دولتی برای واردات مقوا بدهد، صد تن را به صنعت داروسازی می دهند و ۹۰۰ تن را جای دیگری می‌برند بنابراین قرار شده است ما کاغذ را در بازار آزاد تهیه کنیم، اما آن‌ها قیمت تمام شده کالا را برای ما لحاظ کنند.
نبودن کاغذ، داروسازی را به ۳۰ سال قبل بازمی‌گرداند
حیدرنژاد با تاکید بر اینکه افزایش قیمت و کمبود کاغذ بر روی قیمت دارو تاثیر می‌گذارد، تصریح کرد: قیمت دارو تمامی هزینه ها را دربر دارد، از هزینه کارگری تا هزینه آب و برق و سایر مواد اولیه. شاید تاثیر کاغذ و مقوا زیر ۱۰ درصد باشد، اما نبودن آن ممکن است ما را به ۳۰ سال قبل برگرداند و این برای نظام ما و صنعت دارویی که ۴۰ سال بر آن کار کردیم، نه منطقی و عقلانی است و نه ظاهر خوبی دارد و اگر بخواهیم به دوران ۳۰ سال قبل برگردیم، دیگر مصرف کننده قبول نخواهد کرد.
خطوط تولید شرکت های داروسازی با نوسان های ارز از رده خارج شدند
وی ادامه داد: بالاخره نوسان های ارزی برای ما ایجاد مشکل و استرس می‌کند. در گذشته اگر دستگاه های ما خراب می‌شد، با دریافت ارز دولتی آن را برای تعمیر به خارج از کشور ارسال می کردیم یا اینکه در داخل آن ها را درست می کردیم، اما اکنون نه تنها ارز دولتی به ما تعلق نمی‌گیرد، بلکه نمی دانیم در بازار آزاد با این حجم از نوسان چگونه ارز را تهیه کنیم و باید بگویم بسیاری از دستگاه‌ها اکنون خراب است و بسیاری از شرکت ها اگر ۱۰ خط دارند، حداقل دو خط آن‌ها دیگر کار نمی کنند و از رده خارج شده اند.
رد پای مسئولان در واردات دارو
حیدرنژاد با بیان اینکه اداره دارو بعضا سیاست ها و فشار‌هایی را از بیرون از مجموعه دارو سازی متحمل می‌شود، خاطرنشان کرد: برخی از مسئولان به ما فشار وارد می کنند و می گویند باید ۴۸ ساعته فلان دارو را تولید کنید و اگر اینکار را انجام ندهید، دارو را وارد می کنیم. این نامه تا به دست ما برسد و تا بخواهیم شروع به تولید کنیم می‌بینیم آن دارو را وارد کرده‌اند. به نوعی یک فشار صوری برای وارد کردن آنچه که مد نظر خود دارند، انجام می دهند. طبیعتا دارویی که وارد می شود با هزینه بالایی وارد می شود و زمانی که داروخانه ها ببینند در این روش می توانند سود بیشتری را کسب کنند، از این دارو‌های وارداتی خریداری می‌کنند و تمامی هزینه هایی که ما برای تولید یک داروی ایرانی انجام داده ایم از بین می‌رود.
